Espiral / Luar na Lubre
luarnalubre.com
discogs.com
deezer.com |
spotify.com
Warner Music Spain 092 7 456302
2002
[42:00]
1. Hai quen di [2:53]
Tradicional - Bieito Romero - Eduardo Coma / Bieito Romero
2. El derecho de vivir en paz [3:37] Victor Jara
3. Ara solis [3:41] Xan Cerqueiro
4. Ancares [2:53] Tradicional - Luar Na Lubre
5. Espiral (suite intercéltica) [7:16] Bieito Romero - Tradicional
I. Contrapaso (Galiza/Galicia)
II. Son ar chistr (Breizh/Bretaņa)
III. Dau rosyn coch (Cymru/Gales)
IV. Drowsy Maggie (Eire/Irlanda)
V. Altholl highlanders (Alba/Escocia)
VI. Foliada de Elviña (Galiza/Galicia)
6. Cantiga Sta. María [5:08] Alfonso X
CSM 166
7. Mull of Kintyre [3:09] Paul McCartney-Denny Laine
8. Camiño de Ibias [3:21] Tradicional - Bieito Romero
9. Costa da Morte [5:01] Tradicional - Luar Na Lubre
10. Devanceiros [4:52] Bieito Romero
Abonda isto: un anaco de lousa torpe á entrada do túmulo
e unha man enrugada que traza curvas. Os seus dedos páxaro
asinan a pedra e estenden sobre o camiño hipnótico o
pigmento de cobre, arxila e ruda. Escribe astros Ela , a vella, levanta
a frente e arrepón o manto sobre os ombreiros, que lle vai
frío.
Pintamos logo unha praia, facemos a marea respirar forte e debruzarse,
borrar todo co seu ruxido, a branca escuma. Na realidade foi a nosa
pupila quen se moveu dentro das pálpebras, qué
máis ten. Falaría escuro o intérprete de
soños e códigos antigos; estaría obrigado, en
calquera caso, a imaxinar a mesma historia.
O imperio ordena puír o rastro, disolver os signos últimos de resistencia.
Pero a espiral abrira o seu ollo moito antes, desde o profundo. Como un
salmón soubo remontar o bronce atlántico e foi varar
á cabeceira humilde das camas labregas. Co século novo
tomou a gubia e fendeu outra vez no granito, gravouse no lenzo, porque
non aspira a ser eterna, senón contemporánea. Igual que a
música, igual que Luar na Lubre, non pode nin debe traducirse.
Ela é o seu propio sentido.
Esto es
suficiente: un trozo de pizarra torpe a la entrada
del túmulo y una mano arrugada que traza curvas. Sus dedos
pájaro firman la piedra y extienden sobre el camino hipnótico el
pigmento de ruda, cobre y arcilla gris. Escribe los astros Ella, la
vieja, levanta la frente y ajusta el manto sobre los hombros, que
tiene frío.
Pintamos entonces una playa, hacemos que la marea respire fuerte y
caiga de bruces, borre todo con su rugido, la blanca espuma. En
realidad fue nuestra pupila la que se movió dentro de los
párpados, qué más da. Hablaría oscuro
el intérprete de sueños y de códigos antiguos; Estaría obligado, en cualquier caso, a imaginar la misma historia.
El imperio ordena pulir el rastro, disolver los signos últimos de resistencia. Pero
la espiral había abierto su ojo mucho antes, desde lo profundo.
Como un salmón, supo remontar el bronce atlántico y
quedó varada en la cabecera humilde de las camas campesinas. Con
el siglo nuevo tomó el cincel y hendió otra vez el
granito, se grabó en el lienzo, porque no aspira a ser eterna,
sino contemporánea. Igual que la música, igual que Luar
na Lubre, no puede ni debe traducirse. Ella es su propio sentido.
Xabier Cordal
Lua na Lubre somos:
Rosa Cedrón — violoncello e voz
Bieito Romero — gaitas galegas, escocesa, acordeón diatónico e zanfoña
Xulio Varela — bouzouki, pandeireta e birimbao
Xan Cerqueiro — frautas
Patxi Bermúdez — bodhran, pandeiros e tamboril
Xabier Ferreiro — percusións
Eduardo Coma — violín
Pedro Valero — guitarras acústica i eléctrica
Colaboradores:
DONAL LUNNY —
bouzouki, bass bodhran,
teclados e guitarra (1, 2, 3, 5, 9)
NOLLAIG CASEY —
fidle (1 ,2, 5, 9)
MAIRTIN O'CONNOR —
acordeón diatónico (1, 2, 3, 5, 9).
JAVIER CHACÓN —
bombardas (5)
FERNANDO VILLAR —
teclados (4, 6)
JAVIER TEJEDOR —
caixa "Premier" (7, 10)
BRAIS MACEIRAS —
acordeón diatónico (8)
ELIAS GARCÍA —
bouzouki (8)
LUDUS TONALIS —
voces (7)
NANI GARCIA —
arranxos orquestais (6, 10)
ORQUESTRA SINFÓNICA DE BRATISLAVA dirixida por DAVID HERNANDO (6, 10)
AFONSO MORÁN —
Contrabaixo (1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9)
WAFIR S. GIBRIL —
Laúd (6)
Este C.D. foi gravado nos estudos "BRUAR" de A Coruña,
sendo
técnicos Eduardo Ruiz "Califa" e Xabier Ferreiro "Man",
nos
meses de Xaneiro e Febreiro de 2002.
As mesturas correron a cargo de Tim Martin nos estudos "PULSE" de Dublin e de "RED LED" de Madrid.
Donnal Lunny foi productor e amigo nos seguintes temas: "El derecho de
vivir en paz", "Espiral", "Hai quen di," "Costa da morte", "Ara Solis".
Xabier Ferreiro e Bieito Romero foron productores do resto dos temas do disco.
Diseño gráfico: Aurman
Fotografía: Aitor Ortiz
℗ y © 2002 Warner Music Spain